“‘1924 – Ergens tussen Denver en Colorado Springs’ trof de jury vooral vanwege de poëtische sfeer die de schrijver oproept met zijn fictieve cowboystadje. De personages zijn allemaal even overtuigend, de dialogen mooi van karigheid, en de metaforen die Caris hanteert zijn spaarzaam maar sterk en betekenisvol.”

– Juryrapport ITs Playwriting Award 2011

Lees hier een fragment uit ‘1924 – Ergens tussen Denver en Colorado Springs’

‘En het zijn die wijven hè
die die die
uuuh m’n zoon is dood
uhuhuh m’n broer is dood
ja Jezus
dat weten we toch
daar hoeven we toch
niet zo verdomde moeilijk over te doen.’

In een klein, al bijna vergeten dorpje komt op een dag een vreemdeling aan. Iemand uit de grote stad. Een Verteller.
Zijn komst wordt niet op prijs gesteld. Je ziet het aan de mensen. De glazen gaan sneller naar de lippen. Oud zeer drijft sneller boven.

De komst van de Verteller legt de scheuren in het stervende dorpje bloot. Het leven daar is niet bestemd voor andermans ogen. Terwijl Bobbie, de jonge dochter van twee dorpelingen, steeds verder verdwaalt in de verhalen van de Verteller, en in haar dromen over een leven ergens anders, bereidt de rest van het dorp zich voor. Het kan niet anders of er staat wat te gebeuren.

1924 – Ergens tussen Denver en Colorado Springs is een teksttheatervoorstelling over religie, familie, het verdriet, de dood, de drank, de droom en de verdomde hitte.

‘Het zijn de slopende dagen van zon en gruis.
Binnenkort wordt alles heel, heel erg anders.’

Regie: Bengt Kropmans
Tekst: Koen Caris
Spel: Amaya Alvarez, Maud Bredius, Casper Nusselder, Liselot Pluister, Anne Stam, Jasper Tonnon, Ilke Turpijn
Vormgeving: Dymph Boss
Assistentie vormgeving: Nino van Warmerdam
Muziek: Timo Eelkema
Lichtontwerp: Tony Schuite

Première: mei 2011