Lees hier een fragment uit ‘Ladies and gentlemen we are floating in space’

‘Jij hebt gekke oogjes op mij.
Jij kijkt naar mij met een blik waarvan je denkt,
een blik van, daar moet ik dan iets mee.

Jouw ogen hangen.
Alsof ze alvast in bed zijn gaan liggen, en ik er dan zometeen bij moet kruipen.’

Het is de ochtend na de nacht waarvan iedereen dacht dat het de laatste zou worden. De nacht dat de wereld zou vergaan. In de weken daarvoor is de wereld doorgedraaid en stilgevallen. Is er gefeest. Is er geplunderd. Is alles opgeraakt.

En nu komt de zon op. Is er niets gebeurd.
Zij wordt wakker op zijn terrein. Een kleine nachtwinkel, in een stad, in een wereld die misschien maar beter wel op had kunnen houden.
Het eten is op.
De muren zijn dun.
En de mensen buiten, de mensen roeren zich. De mensen krijgen honger.

Ladies and gentlemen we are floating in space is een voorstelling over hoeveel we over hebben voor ons verleden. Over millimetermacht en slaapgebrek. Over de mogelijkheid om opnieuw te beginnen, en of je dat eigenlijk wel willen moet.

‘Er gebeuren vreemde dingen als je niet meer slaapt.
Kun je geen verantwoordelijkheid voor nemen.
Toch?’

Regie: Monique Baas
Tekst: Koen Caris
Spel: Reinier Demeijer, Anneke Sluiters
Vormgeving: Dymph Boss, Eva Jongen
Dramaturgie: Ninke Overbeek
Begeleiding: Sytze Schalk

Première: mei 2013
Foto’s: Dayna Casey