‘Een ijzersterke voorstelling met een strakke, secure verhaallijn.’ ****
– Theaterkrant –

‘Een geslaagde lunchvoorstelling. En een die nieuwsgierig maakt naar omvangrijker werk van Caris.’ ****
– Het Parool –

‘Ten slotte winnen solidariteit en mededogen het van afgunst en frustratie, en dat is goed om te zien.’  ***
– Volkskrant –

Lees hier een fragment uit ‘El Camino’.
Bestel hier de boekuitgave.

‘Da’s ongelooflijk hè? Hoeveel troep één mens kan veroorzaken.’

Roza en Peter zijn al dertig jaar beste vrienden. En in die dertig jaar zijn ze volledig met elkaar vergroeid: ze maken elkaars gedachten af en hun lijven passen perfect. Ze zijn, de facto, de liefde van elkaars leven gebleken. En dat is prima, dat wil zeggen, dat is niet niets, nee, dat is zelfs veel, ja. Maar het is niet alles.
Het is niet waar je lijf naar verlangt, als het ’s nachts wakker ligt.

Roza is wethouder van cultuur. Al jaren bouwt ze aan een gigantisch museum, de kroon op haar carrière. Maar onlangs is het hele project in elkaar gedonderd. Roza zit in de verlaten bouwplaats als Peter haar op komt zoeken. Hij moet Roza iets vertellen. Iets dat hun hele vriendschap op scherp zal zetten. Dat ze dwingt te praten over waar ze al dertig jaar niet over praten.

El Camino is een scherpe tragikomedie over de schoonheid van allesomvattende vriendschap. Over ouder worden, over niet langer glad en wondloos zijn. Over hoe één ongeluk je levensloop voor altijd kan verleggen.

El Camino is geschreven voor, en begeleid door, Bellevue Lunchtheater.

Regie: Nina Spijkers
Tekst: Koen Caris
Spel: Hajo Bruins, Jacqueline Blom
Vormgeving: Ruben Wijnstok, Esmee Thomassen
Begeleiding: Tjeerd Posthuma

Première: februari 2016